شهید افشانمهر در سال 1345 در محله ی «صلح آباد» شهر بوشهر چشم به جهان گشود. از آن جایی که پدر و مادرش عشق و علاقه ای وافر به امامان معصوم (علیهم السلام) داشتند، نام او را حسن گذاشتند تا متصف به اوصاف حسنه گردد و محب اهل بیت (علیهم السلام) باشد. حسن از همان ابتدای کودکی، خوشرو و خوش برخورد بود...
شهید هادی ابرار در اول فروردین 1336 در روستای «کُناری» از توابع «محمود احمدی» شهرستان تنگستان پا به عرصه ی گیتی نهاد. تقدیر الهی بر این بود که پدر بزرگوارش هنگامی که او سه ساله بود، دار فانی را وداع گوید و او برای همیشه از دیدار و عطوفت پدرانه محروم گردد. کودکی و نوجوانی را در پناه مادری دل سوز، مهربان و فداکار سپری کرد و برای تحصیل معرفت، راهی مکتب خانه روستا گردید...
محمد 5 ساله بود که به اتفاق خانواده به بندر لنگه منتقل می شوند. تا مقطع راهنمایی پیشرفت درسی بسیار خوبی داشته طوری که وقتی در کلاس اول راهنمایی درس می خوانده، مدیر مدرسه پیشنهاد می دهد که سال دوم را جهشی بخواند و در کلاس سوم راهنمایی بنشیند. بعد هم مدرسه با آموزش و پرورش نامه نگاری می کند و با موافقت آموزش و پرورش این موضوع عملی می شود. برای اینکه محمد بتواند به صورت جهشی کلاس سوم بنشیند، به شهر برازجان نقل مکان می کنند.
کلاس اول دبیرستان را در مدرسه شریعتی می گذراند و شروع کلاس دوم دبیرستان او نیز با دوران انقلاب مصادف می شود. در آن سال محمد دو تا تجدید آورده بود. او برای گذراندن دوره آموزشی به نیشابور رفته بود و نتوانست بود خودش را به امتحانات برساند، به هر زحمتی بود آن سال را به شکل متفرقه گذراند. او کلاس سوم دبیرستان را نیز به همین شکل پشت سر گذاشت. در آن موقع عضو سپاه پاسداران شده بود و آغازی بود برای فعالیت هایش به طوری که درس را کنار می گذارد و کم کم برنامه رفتن به جبهه را مطرح می کند و پس از اینکه وارد عرصه نبرد با دشمنان بعثی می گردد، نهایتاً در نهم آذر ماه سال 1360 به همرزمان شهیدش می پیوندد. روحش شاد
برای مطالعه «زندگینامه شهدا» لطفاً اینجا را کلیک کنید.
شهید رضاعلی (خداخواست) شکریان در سال 1335 در بوشهر به دنیا آمد. مدرسه را تا کلاس چهارم دبیرستان ادامه داد، ولی با توجه به مشکلات خانوادگی که برایش پیش آمد تحصیل را رها کرد و از طریق اداره کاریابی آن زمان، در رشته برق آموزش دید و پس از پایان آموزش، مشغول کارهای سیم کشی ساختمان شد و از این طریق هزینه خانواده را تامین می کرد.
ایشان قبل از فراگیر شدن انقلاب، نوارها و اعلامیه های حضرت امام خمینی (ره) را مخفیانه تکثیر می نمود و به دیگران می داد. عکس امام را در ابعاد مختلف چاپ کرده و در سطع شهر توزیع می کرد. وی در تظاهرات خیابانی و درگیری با عوامل رژیم ستمشاهی، از افراد شاخص و مؤثر بود.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز برای پاسداری از انقلاب، جزء اولین کسانی بوده که گروه ضربت و کمیته های محل را در بوشهر تشکیل دادند. وی از افراد مؤثر و شاخص در مبارزه با گروهکها، بویژه منافقین محسوب می شد و در این زمینه تلاشهای قابل توجهی از خود نشان داده است.
با شروع جنگ تحمیلی عزم خود را برای رفتن به جبهه جزم می کند و هنگام رفتن به مادرش می گوید: «وقتی مارش عملیات را شنیدی پرچم سبزی بر سر در خانه نصب کن». او در دوم فروردین ماه سال 1361 برای همیشه در منطقه شوش از این دنیای خاکی پرواز و به یاران سفر کرده خود پیوست. روحش شاد
برای مطالعه
«زندگینامه شهدا» لطفاً اینجا را کلیک کنید.
شهید عبدالحسین حمایتی در پانزدهم خرداد ماه سال 1345 شمسی مطابق با اربعین حسینی سال 1386 هجری قمری در بوشهر متولد شد. دو ساله بود که همراه خانواده اش به زیارت کربلای حسینی رفت و آستان مقدس آن حضرت را بوسید.
دوره ی ابتدایی را در مدرسه «سعادت» و دوران راهنمایی را در مدرسه «شهید پاسدار» گذراند. سال اول متوسطه در دبیرستان شریعتی مشغول تحصیل بود که جنگ تحمیلی آغاز شد. بلافاصله به عضویت بسیج سپاه پاسداران در آمد و در انجمن اسلامی «عبادالله» و «شهید مختار» فعالیتهای خود را گسترش داد.
برای دفاع از انقلاب و میهن راهی جبهه های نبرد شد و در عملیات «والفجر 2» در سمت فرمانده گروهان همراه با همرزمانش با دشمن بعثی درگیر شدند و تا سه شبانه روز به اتفاق پانزده نفر از یارانش در محاصره دشمن بودند و آنقدر جانانه مقاومت نمودند تا به لطف خداوند پادگان «حاج عمران» را فتح کردند.
حسین پس از بازگشت از جبهه به کمک تعدادی از همرزمان خود در کمیته شیلات به عنوان جانشین کمیته منصوب شد و مدت زیادی خدمت نمود. سپس در کمیته انقلاب اسلامی بوشهر به عنوان مسئول واحد مبارزه با مواد مخدر انجام وظیفه نمود. او همچنین مدتی نیز مسئولیت واحد مبارزه با مواد مخدر شهرستان خورموج را عهده دار بود.
شهید عبدالحسین حمایتی بارها به جبهه اعزام شده و در مقابل دشمن ایستادگی نمود تا اینکه سرانجام در ششم شهریور ماه سال 1366 در یک درگیری نابرابر با اشرار و سوداگران مرگ در اطراف کوهستانهای «گاوبندی» به شهادت می رسد. روحش شاد
عابدین (اصغر) بهفروز در سال 1344 در شهر بوشهر متولد و دوره ابتدایی را در مدرسه ی امام صادق و دوره راهنمایی را در مدرسه ی مهران (22 بهمن) به پایان رسانده است.
کلاس اول دبیرستان بود که جنگ با تمام خشونت ذاتی اش شروع شد و عابدین جهت اعزام به جبهه ثبت نام نمود. او پس از گذراندن دوره ی دو ماهه ی آموزشی در اوایل سال 1360 عازم جبهه گردید و به مدت 3 ماه در جبهه بود. پس از سه ماه به خانه برگشت و بعد از اینکه امتحانات مرحله اول را داد دوباره عازم جبهه شد. وی سه ماه بعد نیز دوباره به دیار خود برگشته و در امتحانات پایانی سال اول دبیرستان شرکت نمود و با موفقیت این سال تحصیلی را پشت سر گذاشت.
او بار سوم از طریق گروه جنگ های نامنظم شهید چمران عازم جبهه گردید و همراه با سایر رزمندگان این گروه شجاعانه با دشمن بعثی جنگید تا اینکه در عملیات طریق القدس که منجر به آزادسازی بستان گردید، در نهم آذر ماه سال 1360 هدف دو تیر مستقیم دشمن قرار گرفته و به فیض رفیع شهادت نایل گردیده است. روحش شاد
عبدالکریم در تاریخ 30 شهریور ماه سال 1351 در شهر برازجان از توابع استان بوشهر، در خانواده ای مستضعف و مذهبی چشم به جهان گشود. نام او را به پیروی از اسم پدر بزرگش که مردی متقی و پرهیزکار بود، کریم نهادند.
دوران ابتدایی خود را همزمان با پیروزی انقلاب اسلامی در دبستان ابن سینای برازجان آغاز نمود و تا کلاس چهارم در آن دبستان به تحصیل پرداخت. او سپس به دلیل انتقال پدرش، به بوشهر عزیمت نمود.
کریم 9 ساله بود که با بسیج آشنا شد و در پایگاه مقاومت صاحب الزمان (عج) مسجد توحید ثبت نام و شروع به فعالیت نمود. با توجه به سن کمش برای رفتن به جبهه با استفاده از فتوکپی شناسنامه ی برادر بزرگش جهت آموزش نظامی، در سال 1363 به پادگان شهید دستغیب کازرون اعزام گردید.
شهید افتخارکار تا قبل از شهادت جمعاً هفت بار به جبهه اعزام شد و درعملیات های والفجر 8، کربلای 3 ، 4 و 5 شرکت نموده و شجاعت و رشادت های فراوانی از خود نشان داد. پس از شرکت در عملیات کربلای 4 به همراه دیگر همسنگرانش برای مرخصی به بوشهر مراجعت نمود اما پس از چند روز به محض شنیدن آغاز عملیات کربلای 5 با عجله و با اشتیاق از خانواده خداحافظی نموده و راهی دیار عشق گردید.
او خود را به خط مقدم جبهه رساند و در سه مرحله عملیات شرکت نمود و سرانجام در یک عملیات سنگین پس از آنکه دلیرانه و شجاعانه جنگید، قهرمانانه در سن 14 سالگی و در بهمن ماه سال 1365 به شهادت رسید.
پیکر مطهرش نیز به مدت پنج ماه نیم در زیر آتش شدید دشمن و بر خاک کربلای ایران ماند تا اینکه بالاخره با تلاش برادران همسنگرش در خرداد ماه سال 1366 در بیابانهای شلمچه پیدا شد و جهت دفن به بوشهر منتقل گردید و 31 خرداد ماه سال 1366 طی مراسم با شکوهی در گلزار شهدای بهشت صادق بوشهر به خاک سپرده شد. روحش شاد
شهید عبدالحسین اردشیری سال 1334 در محله ی سنگی بوشهر و در خانواده ای مذهبی به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی را در مدرسه فخرایی و دوره ی راهنمایی را در مدرسه ی سعادت به پایان رساند. بعد از دوره ی راهنمایی تحصیل را ادامه نداد و به خدمت سربازی رفت.
در دوران انقلاب بسیار فعال بوده و در پخش اعلامیه های مربوط به حضرت امام (ره) و شرکت در راهپیمایی ها حضوری چشمگیر داشت. در زمان سقوط رژیم پهلوی و تسخیر پادگانها توسط مردم ، چند قبضه سلاح تهیه نموده و همراه دوستانش در مسجد توحید نگهبانی می دادند.
عبدالحسین از اعضای فعال شورا و بسیج و انجمن اسلامی مسجد توحید بوده و با شروع جنگ تحمیلی، دو بار از طریق ستاد جنگ های نامنظم عازم جبهه می گردد و در مرحله ی دوم اعزام، همراه با رزمندگان جنگهای نامنظم در عملیات شرکت نموده و درمورخ 1361/1/2 در منطقه ی شوش و عملیات فتح المبین به شهادت می رسد. روحش شاد و یادش گرامی باد
