ایام اربعین تو یا صبح محشر است

 

ایام اربعین تو یا صبح محشر است / یا روز جانگداز وفات پیمبر است

بیش از هزار سال گذشته است و اربعین / از اربعین اول تو، غم فزا تر است

دوران هر حماسه دو روز است و دورتر / از ابتدای خلقت تا صبح محشر است

هر جا عزی تو است همانجا حریم توست / هر پیر دلشکسته در آن بزم، جابر است

احرام ما لباس سیه، کعبه کربلا / اشک مصیبت تو فرات است و کوثر است

جابر بپوش جامه احرام و غسل کن / کاین سرزمین، مزار بدن‎های بی سر است

اینجا نه کعبه، کعبه در اینجا کند طواف / اینجا نه خانه، خون خداوند اکبر است

جابر، در این زمین مقدس وقوف کن / کاین جا نکوتر از عرفات است و مشعر است

اینجاست گلبنی که به دامان سرخ آن / از حمله خزان صد و ده لاله پرپر است

بالای سر میا که سری نیست در بدن / پایین پا بیا که تن پاک اکبر است

بر حنجر بریده او، نام زینب است / در سینه دریده او، قبر اصغر است

جابر به دور قبر بگرد و نظاره کن / دور از تمامی شهدا، قبر دیگر است

بوی حبیب می‎وزد از خاک آن مزار / آری حبیب، نور دو چشم مظاهر است

جابر بیا به جانب گودال قتلگاه / کانجا به گوش، ناله ی زهرای اطهر است

این سنگ‎ها که در دل گودال ریخته / یادآور جنایت خصم ستمگر است

جابر ز قتلگاه بیا سوی علقمه / کانجا حسین را سرو سردار و لشکر است

از جان، مزار حضرت عباس را ببوس / چون با سرشک فاطمه خاکش مخمر است

عباس کیست، آن که به رزم و به حلم و صبر / گاهی حسین، گاه حسن، گاه حیدر است

عباس کیست، سرو روان دو فاطمه / عباس کیست، چشم و چراغ دو مادر است

میثم سلام باد به جابر که بر لبش / در روضه حسین سلام مکرر است

«غلامرضا سازگار»