من دوازده روز پس از شهید بشکوه زنده هستم

خاطره ای از شهید عبدالکریم افتخارکار:

حسین پسر بزرگم در ناوچه روی دریا بود و خیلی نگران او بودم. همین طور نشسته بودم و با خودم حرف می زدم و می گفتم که الان ناوچه ها را می زنند و این طور و آن طور می شود. کریم هم در جبهه بود اما زیاد نگران او نبودم. ساعت 3 ‏شب بود که در زدند، به طرف در دویدم. صدا زدم: «حسین، حسین، تویی پسرم». کریم از پشت در گفت: «منم، در را باز کن مادر، مگر حسین هنوز نیامده ؟».

‏در را باز کردم و در آغوش گرفتمش، سر تا پایش خاکی بود. شش روزی نزد ما بود. عکسهایی هم گرفت و به من داد. بعد هم گفت: «می خواهم بروم. دیگر این دنیا برایم هیچ ارزشی ندارد، من دوازده روز پس از شهید بشکوه، زنده هستم». همان طور که گفت، شب دوازدهم نیز شهید شد.

«مادر شهید عبدالکریم افتخارکار»