می خواهم ازدواج کنم

روزی به برادرش گفته بود که می خواهم ازدواج کنم و همسر آینده ام ‏را در شیراز انتخاب کرده ام. برادرش کاملاً با ازدواج او مخالفت کرد و او نیز حرف برادر بزرگش را پذیرفت و از ازدواج منصرف شد. ‏‏یک بار هم خودم به او گفتم: «مادرجان، تو آلان بزرگ شده ای و باید ازدواج کنی». او در جوابم حرفی زد که نشان می داد شهادتش را پیش بینی کرده است...

در جوابم گفت: «دوست ندارم ازدواج بکنم و از من فرزندی به جای بماند و اگر فرزندم خطایی کرد، مردم بگویند به او کاری نداشته باشید، فرزند شهید است».   

‏شاید نصرالله با این سخنش، چیز دیگری را نیز به ما گوشزد کرده باشد، این که اگر من روزی شهید شدم و مردم بخواهند به خاطر شهادتم با زن و بچه ام به نحو دیگری برخورد نمایند (ترحم کنن)، منتی بر هیچ کسی نیست و هیچ انتظاری هم ندارم.

‏‏پسرم به همراه 4 ‏یا 5 ‏نفر از همرزمانش با ماشین برای رزمندگان در فاو غذا برده بودند. در کنار ماشین ایستاده بودند که خودروی آنها مورد اصابت گلوله ی خمپاره قرار می گیرد و نصرالله و همرزمانش به شهادت می رسند.

‏نصرالله از ناحیه ی شکم به شدت آسیب دیده بود، به طوری که ‏ قسمت میانی بدنش از هم پاشیده بود و ترکشی هم به پیشانیش اصابت کرده بود. ‏البته پیکر پسرم را نگاه نکردم، ولی اطرافیان برایم بیان کردند.

راوی: «مادر شهید نصرالله سبیعی»

 

برای مطالعه خاطرات «مادران شهدا» لطفاً اینجا را کلیک کنید.