نیمه سمت چپ صورتش برده بود
در یکی از عملیات جنوب و در یک بعد از ظهر گرم که آتش از زمین و هوا به همراه گلوله های آتشین می رباید، مجروحی را آوردند که شما مجسم کنید که یک ترکش توپ به صورتش خورده بود که به اندازه نصف یک کله قند بود...
بدون شک همه شما کله قند را دیده اید. شما حالا مجسم کنید، یک کله قند آهنی را با لبه های بسیار بسیار تیز و داغ و این ترکش توپ، نشسته بود توی تمام نیمه سمت چپ صورت این رزمنده که تمام صورت و چشم و بینی و دهان و مغز این مجروح را برده بود.
امدادگران به مجرد رسیدن به او، بلافاصله او را روی برانکارد گذاشته و به پشت خط منتقل کرده بودند و این کار چنان با سرعت انجام گرفته بود که وقتی به من رسید، این ترکش هنوز داغ داغ بود و نمی شد به آن دست زد، با لبه های بسیار تیز.
این ترکش ها شکل مهندسی خاصی نداشت و حتی از این چاقوهای لیزری که تازگی ها به بازار آمده تیزتر بود و این ترکش با این وضع، مانده بود توی صورتش. متأسفانه علی رغم سرعت عمل او شهید شده بود.
«کتاب پرسه دردیارغریب»
برای مطالعه «خاطرات پزشکان» لطفاً اینجا را کلیک کنید.
