چرا نمی‌توانم دین خود را انتخاب کنم؟
بسیار مطرح شد که «دین» با «شریعت» متفاوت است. دین به اعتقادات می‌گویند و شریعت به حقوق، احکام و قوانین. مقوله دین به بُعد نظری و اعتقادی توجه دارد و شریعت به بُعد عملی. اگر چه ایمان یا کفر، با عمل رابطه و تأثیر مستقیم دارد...
خداوند فرموده: «لَا إِکْرَاهَ فِی الدِّینِ...» (بقره/256)، چون هیچ کس نمی‌تواند عقیده‌ای را به زور بر دیگری تحمیل نماید. نه کسی می‌تواند به زور و اجبار کسی را مؤمن به توحید، معاد، قرآن، ولایت و اسلام نماید، اگر چه شخص شریف پیامبر اعظم (صلوات الله علیه و آله) باشد و نه کسی می‌تواند دیگری را به زور و اجبار به کفر و بدتر از آن دشمنی و عناد با خداوند متعال بکشاند، اگر چه شخص ابلیس لعین باشد.
خداوند به پیامبر اعظم (صلوات الله علیه و آله) فرمود: «فَذَکِّرْ إِنَّمَا أَنْتَ مُذَکِّرٌ * لَسْتَ عَلَیْهِمْ بِمُصَیْطِرٍ» پس تذکر ده که تو تنها تذکر دهندهاى * تو را بر آنان تسلطی نیست. (الغاشیة 21 و 22) و راجع به ابلیس و سایر شیاطین جن و انس نیز فرمود: بر کسی تسلط ندارند، بلکه تسلط آنان فقط بر کسانی است که خودشان ولایت و سرپرستی آنها را می‌پذیرند: « إِنَّهُ لَیْسَ لَهُ سُلْطَانٌ ...» (النّحل، 99 و 100)
بنابراین:
یک) در دین یعنی اعقتادات و باورها، هیچ اجبار و اکراهی نیست، بلکه هر کسی هر دینی دارد، خودش انتخاب کرده است.
دو) چنین نیست که اگر کسی ایمان به الله و معاد آورد، نادان، ابله و سفیه باشد و انتخابش کورکورانه باشد و هر کس این حقایق روشن را نشناخت و باور نکرد، بسیار روشنفکر و اصلاح گرا باشد و اگر موضوع با عقلانیت سنجیده شود، عکسش صادق است.
سه) لازم است که آیه کامل خوانده شود، نه این که تجزیه و مُثله شده و فقط چند کلمه از آن مستمسک قرار گیرد. در آیه به ایمان به الله و کفر به طاغوت تصریح شده است.
«پایگاه پاسخگویی به شبهات»
برای مطالعه «پاسخ به شبهات» لطفاً اینجا را کلیک کنید.
