باز آمدی از شهر غم منزل مبارک

بوی بهاران می دهی ای فرد آزاد / ای از تو خاک میهنم آباد آباد

بنشین به روی چشمم، ای پیک بهاری / کز دوری ات آتش به جان ما در افتاد

ای افتخار کشور، ای فرزند قرآن / ای با تو روشن آسمان از نور ایمان

بنشین دمی تا بوسه بارد از نگاهم / ما را به لبخندی کن ای آلاله مهمان

ای گام هایت، سجده گاه شبنم و گل / ای در گلویت، نغمه تب دار بلبل

باز آمدی از شهر غم، منزل مبارک / خاک وطن، فرش قدم های تو ای گل

باز آمدی از سمت شب ای مایه ناز / ای از تو باغ آسمان سرشار آواز

گلبانگ شادی از تو در کوه و در و دشت / پیچیده همچون نغمه قمری به پرواز

ای از تبسم، مهربان تر، مرد صحرا / از دیدنت گل کرده اشکم همچو دریا

تا آمدی بوی بهاران با تو آمد / فرزند توفان، شیر مرد خانه ما

«عباس باقری»