تا ابد مردترین باش و علمدار بمان

 

جاده مانده است و من و این سر باقی مانده / رمقی نیست در این پیکر باقی مانده

نخلها بی سر و شط از گل و باران خالی / هیچ کس نیست در این سنگر باقی مانده

تویی آن آتش سوزنده ی خاموش شده / منم این سردی خاکستر باقی مانده

گرچه دست و دل و چشمم همه آوار شده / باز شرمنده ام از این سر باقی مانده

روز و شب ، گرم عزاداری شب بوهاییم / من و این باغچه ی پرپر باقی مانده

پیشکش باد، به یکرنگی ات ای مردترین / آخرین بیت در این دفتر باقی مانده

تا ابد، مردترین باش و علمدار بمان / با توام، ای یل نام آور باقی مانده

«سعید بیابانکی»

 

برای مطالعه «اشعار شهادت» لطفاً اینجا را کلیک کنید.

تو می آیی و می بینم شهیدان باز می گردند

 

تو که از یاد بردی در قفس شوق رهایی را / چه می خوانی کجائید ای شهیدان خدایی را

به کوی عافیت سردرگمی بیهوده می گردی / نمی یابی بلاجویان دشت کربلایی را

به جان عاشقان معشوق مظلوم است، باور کن / مبدل کن به عشقی بی ریا عاشق نمایی را

ز پا افتادم و کاری ز دستم بر نمی آید / که خوبان می خرند از اهل دل بی دست و پایی را

چنان شمعی که شد نقش مزارش اشک تنهایی / به آتش می کشم تا صبح تو، عصر جدایی را

تو می آیی و می گویند پیر می  فروش آمد / به دست میگساران می دهی فرمانروائی را

تو می آیی و می بینم شهیدان باز می گردند / و آوینی روایت می کند فتح نهایی را

تو می آیی و مردم با نگاهت اُنس می گیرند / خدا آن روز معنا می کند مردم گرایی را

«شاعر ناشناس»

 

برای مطالعه «اشعار شهادت» لطفاً اینجا را کلیک کنید.

به جست و جوی من و پاره های من نروید

 

دعا کنید که من ناپدیدتر بشوم / که در حضور خدا رو سفیدتر بشوم

بریده های من آن سوی عشق گم شده اند / خدا کند که از این هم شهیدتر بشوم

که ذره های مرا باد با خودش ببرد / که بی نهایت باشم، مدیدتر بشوم

به جست و جوی من و پاره های من نروید / برای گم شده تن، پی کفن نروید

من مانده ام که بال پریدن نداشتم

 

تشنه ام چرا کسی آبم نمی دهد / در پاسخ سوال، جوابم نمی دهد

این روزها عجیب گرفتار و خسته ام / تسلیم روزهای پس از این نشسته ام

چون طفل در رحم، به کناری خزیده ام / زانوی غم گرفته و خلوت گزیده ام

چشمی مرا دوباره رصد می نمود کاش / دستی مرا دوباره مدد می نمود کاش

آن که مرا به سنگ محک می زند کجاست / جائی که خون به خاک شتک می زند کجاست

یادش بخیر پشت همین روزهای سرد / خورشید بود هم نفس مردهای مرد

ای کاش کسی از تو خبر داشته باشد

 

تا کی دل من چشم به در داشته باشد

ای کاش کسی از تو خبر داشته باشد

آن باد که آغشته به بوی نفس توست

از کوچه ما کاش گذر داشته باشد

هر هفته سر خاک تو می آیم ، اما

این خاک اگر قرص قمر داشته باشد

این کیست که خوابیده به جای تو در این خاک

از تو خبری چند، مگر داشته باشد

«شاعر ناشناس»

 

برای مطالعه «اشعار شهادت» لطفاً اینجا را کلیک کنید.

ره به قرب یار می‌جویند از ایثار خویش

 

پاک جانانی که جان در راه جانان می‌دهند / طالب حقند و بهر حفظ آن جان می‌دهند

تا بجا آرند میثاقی که با حق بسته اند / خون خود را از پی امضای فرمان می‌دهند

ره به قرب یار می‌جویند از ایثار خویش / این ثمن را تا نه پنداری که ارزان می‌دهند

نازم آن آزادمردان را که در بازار عشق / هستی خود را پی احیای قرآن می‌دهند

تا چشند از دست ساقی بقا آب حیات / در میان دجله جان با لعل عطشان می‌دهند

شاهدان زنده تاریخ درس زندگی / خلق را در مکتب تقوی و ایمان می‌دهند

می دهد گل بوسه بر بازویشان روح خدا / تکیه بر بال ملک زین عزت و شان می‌دهند

بانگ هل من ناصر فرزند زهرا را جواب / شاد و خندان در دل محراب و میدان می‌دهند

نام والای علی بن ابی طالب به لب / جند شیطان را شکست از نور رحمان می‌دهند

تا دم آخر به لب دارند ذکر دوست / پاک جانانی که جان در راه جانان می‌دهند

جان فدای قهرمانانی که جان خویش را / هدیه بر دربار سالار شهیدان می‌دهند

تا نبینی عاشقان را سرخوش از شهد وصال / می ندانی جان شیرین را چه آسان می‌دهند

جان مردانی نثار راه قومی کز شرف / نقد جان در کربلای سرخ ایران می‌دهند

«محمدعلی مردانی»

 

برای مطالعه «اشعار شهادت» لطفاً اینجا را کلیک کنید.

بیایید یک لحظه عاشق شویم

 

بیایید یک لحظه عاشق شویم / جدا از تمام سلایق شویم

نه مال و نه شهوت، نه جاه و مقام / بیا فارغ از این علایق شویم

چو صیاد شیرازی و کاظمی / پرنده، پرستو، شقایق شویم

بیایید چون رهبر و مقتدا / دمی رهسپار مناطق شویم

به فکه درآییم و فتح المبین / کمی آشنا با حقایق شویم

بیاد شهیدان گردان عشق / به مقتل پُر از اشک و هِق هِق شویم

بیفتیم بر خاکشان لحظه ای / در آن لحظه مست دقایق شویم

بیا با دو دست علمدار عشق / هم آوا و همسو موافق شویم

وهب وار دل را به دریا زنیم / به امواج مستی چو قایق شویم

صحیفه، مهاجر، مخاطب، قلم / بیایید زین لحظه عاشق شویم

«شاعر ناشناس»

 

برای مطالعه «اشعار شهادت» لطفاً اینجا را کلیک کنید.

ببین خانقاه شهیدان عشق

 

بیا عاشقی را رعایت کنیم / ز یاران عاشق حکایت کنیم

 از آنها که خونین سفر کرده اند / سفر بر مدار خطر کرده اند

از آنها که خورشید فریادشان / دمید از گلوی سحر زادشان

چقدر خسته بر این دشت تشنه چنگ زدم

به اتفاق خودم راهی جنوب شدم / به پای داغ تو، هم صحبت غروب شدم

هوا هوای گرفته، هوای تشنه لبی است / برهنه گر نکنم پا، کمال بی ادبی است

دوباره آمده ام تا بمیرم و بروم / مسیر خون کسی را بگیرم و بروم

دوباره خاطره های تو را بغل کردم / گلاب و گریه در آن خاطرات حل کردم

نشسته ام به تماشای آسمان بر خاک / به احترام تو بر روی زانوان بر خاک

دوباره بقچه ی بغضی گشوده ام در پیش / دَم غروب، سر گفتن اذان برخاک

چقدر خسته بر این دشت تشنه چنگ زدم / که شاید از تو بیابم کمی نشان بر خاک

ارتباط مستقیمی با خدا دارد شهید

 

بس که در نزد خدا قدر و بها دارد شهید

ارتباط مستقیمی با خدا دارد شهید

روز محشر سوی جنت بی حسابش می برند

چون  حسابی با خدای خود جدا دارد شهید

نص قرآن مرگ بهر او شروع زندگی است  

ز آنکه روزی نزد ذات کبریا دارد شهید

خون او هرگز نگردد خشک در دیوان عشق  

چون خدا را در حقیقت خونبها دارد شهید

هر زمینی کربلا هر روز عاشورایی اوست  

چون نشانی از شهید کربلا دارد شهید

لاف نبود گر بگویم پای میزان عمل  

از خدای حقّ شفاعت در جزا دارد شهید

احترام خون او بر هر مسلمان واجب است  

بس که خونش نزد حق قدر و بها دارد شهید

گر در آتش پا نهد او را نسوزد چون خلیل  

چون به دل حب علی مرتضی دارد شهید

افتخار شاعر ژولیده فردا این بود

ز آنکه فرزند سلحشوری فدا دارد شهید

«محمود ژولیده»

 

برای مطالعه «اشعار شهادت» لطفاً اینجا را کلیک کنید.