در دل هر شیعه یک صحن و سرا دارد حسین
با خدا جا در دل اهل ولا دارد حسین / هر طرف روی آوری صد کربلا دارد حسین
ما به دشت کربلا از او مزاری دیده ایم / در دل هر شیعه یک صحن و سرا دارد حسین
قتلگاهش کعبه و آب فراتش زمزم است / بلکه صد زمزم روان در چشم ما دارد حسین
این شنیدی هست قرآن زینت هر خانه ای / جا چو قرآن در تمام خانه ها دارد حسین
جای قرآن و حسین در سینه ی پیغمبر است / بلکه جا بر روی دوش مصطفی دارد حسین
تشنه لب شد کشته و جاری ز چشم شیعیان / تا قیامت چشمه ی آب بقا دارد حسین
در هجوم نیزه ها حق را عبادت می کند / به چه خوش در موج خون حال دعا دارد حسین
شمر را در قتلگه قول شفاعت می دهد / تا چه حد آقایی و لطف و عطا دارد حسین
زیر چوب خیزران آوای قرآن بشنود / گفتگو با دوست در طشت طلا دارد حسین
قتلگاهش مروه و سعیش چهل منزل تمام / بین طشت زر صفایی با صفا دارد حسین
ذره ای از تربتش درد دو عالم را دواست / بهر درد عالم خلقت دوا دارد حسین
«شاعر ناشناس»
