زینب از وادی شام آمده چشمت روشن

 

اربعین تو رسیده است و ز راه آمده است / خواهرت با قد خم گشته و آه آمده است

زینب از وادی شام آمده چشمت روشن / از کجا تا به کجا آمده، چشمت روشن

آه ای یوسف صد تکه ی بی پیراهن / پیرهن بافته ات را بگرفت از دشمن

به لبش ناله ی محزون اخ العطشان است / روضه خوان حرم و آن بدن عریان است

مو پریشان شده و سینه زن و نالان است / به دلش سوز نهان، دیده ی او گریان است

زینبی که سر بازار معطل شده است / بهر او چشم حرامی است که معضل شده است

ازدحام هلهله ها خنده ی مردم دیده / ناسزا در همه ی راه چقدر بشنیده

سایه ی بر سر خود را به روی نی دیده / در کنار سر نورانی او می دیده

کوفه با خطبه ی خود، شام چه غوغا می کرد / خواهرت در همه جا محشری بر پا می کرد

خطبه اش تیغ شد و یک تنه یک لشگر شد / گاه چون فاطمه و گاه خود حیدر شد

«شاعر ناشناس»