من آن مدافع عاشق ز شهر شیرانم

مدافع حرم حضرت عقیله منم / فدایی ره عباس و پاره پیرهنم

تمام زمزمه من حسین حسین مولاست / تمام عشق درونم ز مادرم زهراست

من آن مدافع عاشق ز شهر شیرانم / ز امر رهبر جانباز خود چه بی تابم

شهید شُهره ی شهرم ، همان مدافع عشق / به شوق شهد شهادت به کوی فیض دمشق

دلم ز غربت زینب همیشه بی تاب است / مگر خیام یتیمان هنوز بی آب است

مدافعان حریمش همه پریشانند / فدای معجر زینب، ز غربتش نالند

فداییان حرم دور او چو ضَجّه زدند / ز تیرهای سه شعبه سِپَر چو حلقه زدند

خدا کند که بیاید مدافع حرمش / که استوار کند عالمی ز پیرهنش

خدا کند که امیری شود شهید رهش / اگر نشد نصیبش، شود غلام درش

«مجید امیری»