ای خوشا روزی هر کس عرفه پیش شماست

دلم  از غیر شما میل جدایی دارد / پر و بالی بدهی شوق رهایی دارد

لحظه ای رخ بنما، در عوضش جان بستان / عالم عشق، عجب حال و هوایی دارد

سر کوی تو، گدا هر که شد، آقایی کرد / هر که شد بی سر و پایت، سر و پایی دارد

روز محشر همه ی مدعیان می بینند / که غلام در این خانه، چه جایی دارد

دست بر سر مکن این قدر مرا با مرهم / طالب زخم چه حاجت به دوایی دارد

اجلم  را نرساند گنهم، دل  با تو / وعده ی یک سفر کرب و بلایی دارد

ای خوشا روزی هر کس عرفه پیش شماست / صحن بین الحرمینت چه صفایی دارد

دل اگر دل بشود، هر قدمش با آقا / روضه ی دست و علم شور و نوایی دارد

سر از کاسه شکسته شده دیگر آخر / بین این پارچه، بر نیزه چه جایی دارد

آن طرف جسم به همراه زره غارت شد / این طرف خواهرش انگار دعایی دارد

ای خدا بر گره معجر من رحمی کن / حرمله دیده ی  تیز و بی حیایی دارد

«حبیب نیازی»