این همان عید غدیر است که در خم غدیر

گوشها باز که امروز هزاران خبر است / خبری خوبتر از خوبتر از خوبتر است

صف ببندید که هنگام نماز روح است / در گشایید که جبریل امین پشت در است

همگی عید بگیرید که عید آمده است / ایـن همان عید خدای احد دادگر است

سـورۀ مائده خوانید که صد مائده نور / از خـدا در دل هــر آیـۀ آن مستتر است

هـر طرف مـی‌نگرم قافله در قافله دل / هر دلی بال ‌زنان سوی علی رهسپر است

این همان عید غدیر است که در خم غدیر / گوشهـا یکسر بـر خطبـۀ پیغامبـر است

خطبۀ ختم رسل حکم خدا مدح علی است / خطبه‌ای که سندش مستند و معتبـر است

ایها الناس هـر آنکـس کـه منم مولایش / ایـن علی او را تـا روز جـزا راهبـر است

این علی بعـد نبی رهبر و مولای شماست / این علی منجی یک خلق به موج خطر است

این علـی وجـه خدا چشـم خدا گوش خدا / این علی دست خدا بازوی فتـح و ظفر است

من همـان شهـر علومم همه باشید گواه / که علـی تـا ابدالدهـر بـر این شهر، در است

این امـام است امـام است امـام اسـت امـام / که امامت به وجودش همه ‌جا مفتخر است

چشم بی‌ نور علی تا صف محشر کـور است / دین بی مهر علی پیکر بی ‌دست و سر است

شرر نار همان بغض علی بـغض علـی است / مهـر او پیشِ روی آتـش دوزخ سپـر است

بــه تمـام بشـر اعـلام کنـد ختـم رسل / که علـی بـن ابیطالـب خیــرالبشر است

خصـم او را پسـر مادر خـود باید خواند / غیر از این چاره نداریم که او بی ‌پدر است

بی ‌نمازی اسـت اگـر بی ‌علی آرید نماز / این نمازی که اجرش همه نار سقر است

مهر پروندۀ اعمال شما مهـر علی است / بی‌ علی طاعت کونیـن زیان و ضرر است

گر دو صد کوه طلا در ره معبـود دهید / بی تـولّای علـی جملـه هبا و هدر است

هر که شد خصم علی خصم نبی خصم خداست / در حقیقـت ز زنــازاده زنازاده‌تــر است

دشمن آل محمّـد چـو بــه محشـر آید / آتش خشم خدا از نفسش شعله‌ور است

به سر دوش رسول و به کف پای علی / بنویسیـد علـی بـت شکـن بی‌تبر است

بـی‌ ولایش نفسی گر بزند جبـراییل / کمتر از مرغ زمین خوردۀ بی ‌بال و پر است

جنـت از مهـر محبّـان علـی شاخـۀ گـل / دوزخ از بغض غلامان علی یک شـرر است

بــی تولّای علـی نیـست رسـالت کامـل / ثمــر بــاغ نبــوّت همه از این شجر است

نخل‌هــا جمله گواهـند خدا مـی‌داند / که علی تشنه، ولی تشنۀ اشک سحر است

سجده بی ‌مهر علی سجده به بت باشد و بس / روزه با بغـض علی نیـز گناه دگر است

جنّت و کوی علی هست چو یک قطعه زمین / کوثـر و مهر علی قصۀ شیـر و شکـر است

صورت حق و علی صورت غیب است و شهود / طلعت احمد و او سـورۀ شمس و قمـر است

میثم این فخر تو را بس که از این مزرع عمر / نخـل سرسبـز تـو را بـار ولایـت ثمر است

«سازگار»