نسخه اینست که یاد شهدا بنماییم
ای خوشا آنکه بود مستِ مدامِ شهداء / دائماً باده زند از میِ جام شهداء
وقت آن آمده که در وسط شهر زنند / عاشقان میکده امروز بنام شهداء
پیر میخانه ی ما با نفس گرمش گفت / از زبان و نفسِ پیر و امام شهداء
شمع بزم بشریت شهدایند، بدان / روح ایثار بود مشی و مرام شهداء
جان فشاندند چو در راه خداوند، کنون / ناظر وجه خدایند تمام شهداء
آن شهیدی که به لب ذکر اناالحق دارد / روی سینه گُلِ آلاله و زنبق دارد
نسخه اینست که یاد شهدا بنماییم / یاد آن سفره نشینان خدا بنماییم
شهدا جان به فدای نفس حق کردند / وقت آنست که ما نیز فدا بنماییم
مرغ باغ ملکوتیم همه، چون شهدا / باید این مرغ در افلاک رها بنماییم
کربلا قبله ی مردان خدا بود، بیا / روی خود را به سوی کرببلا بنماییم
همچو آن منتقم خون حسین بن علی / گریه بر زینب او صبح و مسا بنماییم
زینب آنست که راهِ شهدا می پوید / هر کجا هست ز شاهِ شهدا می گوید
«امیر عظیمی»
