یا ثامن الحجج نظری هم به ما نما
از جان عاشقان ولایت خبر رسید / نوباوه ی بتول به وقت سحر رسید
از برکتش خدا به گدا بیشتر رسید / امشب ز راه زاده ی زهرا اگر رسید
آمد که حال خسته ی ما را نظر کند / فکری به حال بنده ی خونین جگر کند
امشب عجیب سر به هوایم برای او / دنبال ذکر و مدح و ثنایم برای او
من یک گدای بی سر و پایم برای او / مجنونم و اسیر رضایم ، برای او
زشت است اگر که نوکر خود را کند جواب / حاشا به لطف زاده ی پاک ابوتراب
ذکر قنوت روز و شب شیعه یا رضاست / روی لبم ترنّم ذکر رضا رضاست
در کشتی نجات فقط ناخدا رضاست / در ربنای هر شب من، آتنا ، رضاست
این دل میان مشهد و قم چون کبوتر است / گویا که وقف زاده ی موسی بن جعفر است
ما را نوشته اند گدایان مشهدش / روزی خوران سفره ی احسان بی حدش
مجنون بوی عطر ضریح زبانزدش / یک عمر خم شدیم فقط سمت مرقدش
دانه ز دست هر کس و ناکس نخورده ایم / دل را فقط به دست جوادش سپرده ایم
ما عاشقان غمزده را مال خود کنید / ما را همیشه در به در آل خود کنید
فکری به حال روزیِ اطفال خود کنید / ما را ذبیح کرده و پامال خود کنید
امشب دهید دست گدا جام باده را / امضا کنید کرب و بلای پیاده را
یا ثامن الحجج نظری هم به ما نما / بر این گدای پشت درت اعتنا نما
یعنی بیا و روزی من کربلا نما / بعدش مرا برای محرم جدا نما
یابن شبیب های تو ما را اسیر کرد / هر آنچه کرد روضه ی تکه حصیر کرد
«شاعر ناشناس»
