حمله به نیروگاه اتمی بوشهر
خاطرات خلبانان دفاع مقدس
11 بهمن ماه 1365 همراه جعفر بهادران در پی به صدا درآمدن آژیر اسکرامبل در پایگاه بوشهر، با سرعت هواپیما را روشن کرده و بعد از خزش به ابتدای باند، بلند شدیم...
چند دقیقه بعد افسر کنترل رادار یک هدف نزدیک شونده را از سمت غرب گزارش کرد که احتمالاً قصد حمله به نیروگاه اتمی بوشهر را داشت. لحظاتی بعد هدف را در رادار هواپیما پیدا کرده و با دادن اطلات به خلبان به سمت آن رفتیم.
در موقعیت مناسب از نظر سرعت، ارتفاع و فاصله مناسب شلیک موشک فونیکس توسط سیستم هواپیما اعلام شد، دکمه شلیک را فشردیم. با کمال تعجب دیدیم موشک عمل نکرد. تا به خود بیاییم هواپیمای دشمن را روبه روی خود دیدیم.
بهادران با شدت گردش کرد و خود را در پشت شکاری مهاجم قرار داده و اقدام به شلیک موشک حرارتی ساید وایندر کرد. متاسفانه این موشک هم عمل نکرد، وضعیت نگران کننده ای بود. اگر خلبان عراقی می فهمید ما چنین مشکلی داریم حتما برای زدن ما اقدام می کرد.
خوشبختانه همان قدر که ما نگران بودیم او هم مضطرب بود و ضمن تخلیه بمبها با سرعت هر چه تمام تر به سمت مرزهای عراق ادامه داد.
خوشحال بودیم که ماموریت او هر چه بود خنثی شد. اما شرایط ما برای نشستن خیلی بحرانی بود. هر آن امکان داشت موقع نشستن موشکها خود به خود شلیک شده و خسارتی به ما یا هواپیما بزنند. به هر حال با سلام و صلوات و ذکر دعا، به سلامت فرود آمدیم.
راوی: «علی محمد رفیعی»
برای مطالعه «خاطرات خلبانان» لطفاً اینجا را کلیک کنید.
