از هواپیما بیرون پرید

خاطرات خلبانان دفاع مقدس

اوایل جنگ تا رسیدن نیروهای زمینی و انسجام آنها با عملیاتهای مختلف پروازی، پیشروی نیروهای عراق به ویژه یگانهای زرهی را کند کردیم.

یکی از این مأموریتها انهدام پلی برای قطع خطوط مواصلاتی دشمن بود. از آن‌ جا که ظاهراً نزد مسئولان انهدام پل از اهمیت خاصی برخوردار بود، قرار شد آن را بمباران لیزری کنیم. این شیوه معمولاً برای محلهایی که پدافند قابل توجه ندارند به کار می‌رود. اما ما مجبور بودیم دستور را اجرا کنیم.

یک فروند اف 4 دی به خلبانی ارسلان مرادی و کابین عقبش، مجید علیدادی، وظیفه‌ی لیز کردن را بر عهده داشتند. برای این کار باید در ارتفاع پنج هزار پا دور هدف گردش کرده و با نشانه ‌روی لیزری که کابین عقب انجام می‌داد، یک قیف مجازی لیزر می‌ساختند تا سایر هواپیماها بمبهایشان را در این قیف لیزری رها کنند. در این صورت بمبها دقیقاً به پل اصابت و آن را نابود می‌کرد.

با توجه به پدافند آماده و قوی دشمن، این هواپیما هدف قرار گرفته شد و خلبانان مجبور به ترک اضطراری آن شدند. صندلی علیدادی عمل کرد، اما مرادی که صندلی‌اش پرتاپ نشد، مجبور شد به عنوان اولین و آخرین خلبان شکاری فانتوم با باز کردن همه‌ی اتصالات خود از صندلی پران، به جز چتر نجات، از هواپیما بیرون بپرد. البته به شکلی معجزه ‌آسا به رغم صدماتی که متحمل شده بود از سانحه جان سالم به در برد.

راوی: «اصغر باقری»

 

برای مطالعه خاطرات «خلبانان» لطفاً اینجا را کلیک کنید.