برادرم به پدر و مادرمون بسیار احترام می گذاشت. منزل مسکونی او با منزل مسکونی پدرمان کنار هم بود. بین این دو منزل، دیوار خاصی برای جدا کردن آنها وجود نداشت و همیشه می گفت که تا وقتی زنده هستم، بین خانه خودم و پدرم دیواری نمی سازم تا همیشه صدای پدر و مادرم را بشنوم و وجود آنها را در خانه ی خودم احساس کنم.
راوی: «خواهر شهید مبارک جمالی»
برای مطالعه «خاطرات خواهران شهیدان» لطفاً اینجا کلیک کنید.
دوباره روز ما رفت و شب آمد / غروب آمد فغانی بر لب آمد
نگشتم با خبر از حال یارم / خبر از غصه های او ندارم
دعا خواندم که او باشد سلامت / نبیند رنج و محنت تا قیامت
در میان مسیحیان از دورانی سخن گفته می شود که در آن بازگشت حضرت عیسی (علیه السلام) روی خواهد داد. رجعت مسیح در کتاب مقدس بیش از سی صد بار ذکر شده است و چندین باب کامل به این موضوع اختصاص دارد....
پدر شهید افشانمهر می گوید: حسن همیشه از من می خواست دعا کنم تا مانند حضرت علی اکبر (علیه السلام) با فرق شکافته از دنیا برود، همانطور هم شد. حسن در تیررس مستقیم دیده بان دشمن بوده و آتش دشمن خیلی سنگین بر سر رزمندگان فرو می ریخته، حسن از سنگر بیرون می آید و به بچه ها می گوید: «همگی همت کنید و بروید جلو». در همین حین، دیده بان دشمن پیشانی حسن را نشانه می گیرد و شلیک می کند.
راوی: «پدر شهید حسن افشانمهر»
برای مطالعه «خاطرات پدران شهدا» لطفاً اینجا را کلیک کنید.
خاطرات مقام معظم رهبری
یک وقتی در مقابل دو لشکر و نیم عراقی در غرب اهواز، ما فقط یک تیپ داشتیم. آن هم یک تیپی که استعدادش به قدر یک گردان هم نبود. عراقیها از ترس این تیپ جلو نمی‌آمدند، عراقیها تا بیست کیلومتری اهواز تقریباً آمدند، چرا جلوتر نیامدند؟ از چی می‌ترسیدند؟ از یک تیپی که آن جا توی زمین فرو رفته بود و سنگر کنده بود و مستقر شده بود...
دختری 19 ساله هستم. از 12 سالگی تک رقصنده مراسم های جشن و عروسی بودم. جلوی مردان و زنان می رقصیدم. مادرم همش اعتراض می کرد، گاهی هم گریه میفتاد، التماس می کرد که لااقل جلوی مردها نرقصم. می گفت: «منو جلو بی بی فاطمه زهرا (سلام الله علیها) شرمسارم نکن»، اما من گوشم بدهکار نبود....
همرزم شهید حسن افشانمهر در خصوص روحیات شهید قبل از شهادت این چنین می گوید: هر کسی که افشانمهر را می شناخت، از خصوصیات اخلاقی و رفتاری او اطلاع داشت. شخصیتی ساده و بی آلایش بود که تنها وقتی سخنی خلاف شرع و عقل می شنید، با آن برخورد می کرد...
خاطرات دفاع مقدس
نیروهای عراقی موقع عقب نشینی در همه جای شهر و اطراف آن پراکنده شدند. به هر جا سرک می کشیدیم با نیروهای عراقی مواجه می‌شدیم. دو نفر از افراد ما با اصابت ترکش خمپاره مجروح شدند. جراحت آنها سطحی نبود اما آن قدر هم عمیق نبود که خطر جانی داشته باشد...
