از جمله خصلت های نیکی که از برادرم به یادگار مانده و همه از آن تعریف می کنند، خوش قولی و وفای به عهد اوست. یادم می آید که منزل خواهرم به علت پاره ای نواقص احتیاج به کار بنایی داشت. لذا خواهرم از برادرم خواست که او این کار را انجام بدهد.
اما ایشان از این کار امتناع ورزید و گفت: «چون قبل از شما به شخص دیگری برای انجام کار بنایی قول داده ام، باید اول کار او را انجام بدهم، بعد نوبت به شما می رسد. شما می توانید صبر کنید تا نوبتتان برسد و یا اینکه از بنای دیگری بخواهید که این کار را برای شما انجام بدهد».
وقتی که با هم سر کار می رفتیم، او معتقد بود که باید مدت زمانی بیشتر از ساعت موظفی کار، فعالیت کنیم. زیرا مدتی از وقت کار را برای صرف صبحانه سپری کرده ایم، پس باید با نیم ساعت کار اضافه، مانع از ضایع شدن حق صاحب خانه شویم.
راوی: «برادر شهید مبارک جمالی»
برای مطالعه «خاطرات برادران شهیدان» لطفاً اینجا کلیک کنید.
