سالروز عملیات مرصاد

رژیم عراق با به کارگیری گسترده سلاح‌های شیمیایی در جبهه‌های جنگ و موشکباران شهرها، توانست شرایط جنگ را به نفع خود تغییر دهد. این در حالی بود که کارشناسان نظامی و سیاسی کشورمان سرگرم بررسی و پذیرش قطعنامه 598 شورای امنیت ملل متحد بودند و سرانجام این قطعنامه در تاریخ 1367/4/27 از سوی جمهوری اسلامی ایران پذیرفته شد.

چهار روز پس از پذیرش قطعنامه سازمان ملل، قوای رژیم بغداد در 1367/4/31 به منظور تصرف بخش‌های از میهن اسلامی، تجاوز گسترده‌ای را آغاز کردند، ولی با ایستادگی رزمندگان بخش وسیعی از مناطق جنوبی کشور از خطر سقوط نجات یافت. همچنین ارتش عراق در جبهه‌های میانی نیز دست به تحریکاتی زد و هدف دشمن در جبهه میانی، زمینه‌ سازی برای هجوم سازمان مجاهدین خلق یا همان منافقین بود.

در این جبهه، ارتش عراق با حمله به خطوط پدافندی خود، آنها را سرگرم کرده بود تا نیروی منافقین بتوانند پس از شکسته شدن خط به وسیله ارتش عراق، از نقطه دیگری حرکت خود را آغاز کنند. به این ترتیب، نیروهای منافقین پس از تصرف جبهه نیروهای ایرانی در منطقه سر پل ذهاب به دست ارتش عراق، بدون آن‌ که رو به ‌رو باشند، سوار بر خودروهای خود، به سوی کرمانشاه حرکت کردند و تا تنگه «چهارزبر» پیش آمدند. این حرکت سریع و حساب شده دشمن، طراحان جنگ و رزمندگان را عافلگیر کرد. به محض رسیدن خبر هجوم منافقین و ارتش عراق به شهرهای مختلف کشور، خیل عظیمی از نیروهای داوطلب به سوی جبهه‌ها روانه شدند. همین امر، محاسبات دشمن را در تصرف بخشی از کشورمان برهم زد.

در حالی ‌که هنوز حملات ارتش عراق در جنوب کشور قطعی نشده بود، بخشی از نیروهای رزمنده جنوب، راهی غرب کشور شدند تا همراه مردم بسیج شوند و تحت عنوان عملیات «مرصاد» به سرکوب حملات عراق و منافقین بپردازند.

عملیات مرصاد روز 1367/5/5 با رمز «یا صاحب ‌الزمان (عجل‌الله تعالی وجه‌الشریف) ادرکنی» برای مقابله با حرکت منافقین و باز پس ‌گیری اشغال شده انجام گرفت.

در این عملیات که با فرماندهی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و با پشتیبانی هوانیروز ارتش اجرا شد، رزمندگان از سه محور چهارزبر، جاده قلاجه و جاده اسلام‌‌آباد ـ پل ‌دختر وارد عمل شدند و نیروهای ضد انقلاب را تا پشت نوار مرزی عقب راندند اما قوای ارتش عراق، ارتفاعات مرزی را همچنان در اشغال خود نگه داشتند.

در عملیات مرصاد، بیش از 120 دستگاه تانک، 400 دستگاه نفربر، 240 قبضه خمپاره‌ انداز 60 و 80 میلیمتری و 30 عراده توپ 106 میلیمتری دشمن منهدم شدند. همچنین بیش از 20 تیپ مشترک منافقین و ارتش عراق متلاشی شد و تعداد کشته و زخمی‌های دشمن از مرز 4800 تن گذشت. در این عملیات، نزدیک به 1000 قبضه آر.پی.جی7، 700 قبضه تیربار کلاشینکوف، ده‌ها دستگاه خودرو، ده‌ها دستگاه تانک و نفربر، تعدادی تجهیزات پیشرفته الکترونیکی و مخابراتی و مقادیری اسناد درون گروهی منافقین به دست رزمندگان افتاد.

وصیت نامه شهید خضر رنجبر

خاطرات دفاع مقدس

عملیات نباید لو بره

سیاهی شب همه جا را گرفته بود و بچه ها داشتند آرام و بی صدا پشت سر هم به ترتیب وارد آب می شدند. هر کس گوشه ای از طناب را در دست داشت. گاه گاهی نور منورها سطح آب را روشن می کرد و هر از گاهی صدای خمپاره های سرگردان به گوش می رسید. 30 متر به ساحل اروند یکی از نیروها تکان خورد.

خواست فریاد بزند که نفر پشت سرش با دست دهان او را گرفت و آرام در گوشش چیزی زمزمه کرد. اشک از چشمان جوان سرازیر شد، چشم هایش را به ما دوخت و در حالی که با حسرت به ما می نگریست، گوشه ی طناب را رها کرد و در آب ناپدید شد.

از مرد پرسیدم: «چه چیزی به او گفتی؟» با تأمل گفت: «گفتم نباید کوچک ترین صدایی بکنیم وگرنه عملیات لو می رود، اون وقت می دونی جون چند نفر... عملیات نباید لو بره». تمام بدنم می لرزید، جوان در میان موج خروشان اروند به پیش می رفت.

راوی: «آقای جابری»

خونِ شهید ضامن این انقلاب ماست

اسلام ما، طریقت ما، راه و دین ما / کَشتیّ نوح ما ، همه حبل المتین ما

اسلام ما، تشیع ما، جان ما، سلام / خون لاله ها فدای تو، ایران ما، سلام

این راه و رسم سَر بنهادن، حسینی است / کُلاً طریقت همه ی ما خمینی است

این انقلاب صادره، اسلام سرمدیست / حکم خمینی است، ز احکام سرمدیست

درسِ جهاد نقطه ی عطفِ کتاب ماست / خونِ شهید، ضامن این انقلاب ماست

ماندن به ایستادن و در راه و در خطر / یوسف شدن به قیمت یک چاه و در خطر

ما سُفره هایمان پُرِ از نانِ غیرت است / برکت فزونِ سفره ی ما از بصیرت است

سیلی گرفته از شبِ زجریم تا ابد / فرزندِ فجر و عاشقِ فجریم تا ابد

ای دشمنم ؛ بمیر تو در نیّت خودت / باید بمیری از عصبانیت خودت

ما آمدیم تا که جهان بی غرض کنیم / باید معادلات جهان را عوض کنیم

ما سی و پنج سال پُر از استقامتیم / تا لحظه ی ظهور همه راست قامتیم

مانند نامه، شعر، ببین سرگشاده است / این پاشنه به روی دَرَش ایستاده است

این در نظام و پاشنه اش خونِ هر شهید / آرامش من و تو که مدیونِ هر شهید

باید بصیر بود در این نام و ننگها / باید که گولمان نزند نقش و رنگها

باید بصیر بود و به دشمن امان نداد / در صحنه بود و لحظه ای اصلاً امان نداد

باید بصیر بود و چنان هوشیار بود / فتنه شناس و فتنه کُشِ روزگار بود

باید که یافت صاحب و ضامن در این مسیر / باید شناخت غافل و خائن در این مسیر

گاهی مسیر حادثه پُر دود می شود / گاهی تمام رود گِل آلود می شود

باید در این مسیر بمانی برادرم / فرقِ سراب و آب بدانی برادرم

هر شاپرک به سوی خدا می بَرَد تو را / این جاده سمتِ کرب و بلا می برد تو را

این انقلاب مفت به دستت نیامده است / با است و بود و گفت ؛ به دستت نیامده است

خونها به پایِ سروِ عزیزِ نظام ریخت / اکنون حلال رشد نمود و حرام ریخت

تقویم را به یادِ شهادت رقم خوریم / بر قطره قطره خون شهیدان قسم خوریم

باید به عهدِ آینه ای در شتاب بود / باید کنارِ خامنه ای هم رکاب بود

خامنه ای؛ خمینی و آئینه ی هم اَند / پرچم به دستِ حضرت عباسِ عالمند

باید فشُرد این همه دستانِ گرم را / همرزم بود حادثه ی جنگِ نرم را

باید بساطِ کفر، بچینیم از جهان / باید که طرحِ تازه ببینیم از جهان

یا صاحب الزمان تو خودت دستِ ما بگیر / تا در مسیر و راه نگردیم ما اسیر

سِلمٌ لِمَن سالَمَکُم ؛ پای جاده ایم  / حربٌ لِمَن حارَبَکُم ؛ ایستاده ایم

«میثم رنجبر»

وصیت نامه شهید مجید بشکوه