ببین خانقاه شهیدان عشق

 

بیا عاشقی را رعایت کنیم / ز یاران عاشق حکایت کنیم

 از آنها که خونین سفر کرده اند / سفر بر مدار خطر کرده اند

از آنها که خورشید فریادشان / دمید از گلوی سحر زادشان

‏غبار تغافل ز جانها زدود / هشیواری عشقبازان فزود

عزای کهنسال را عید کرد / شب تیره را غرق خورشید کرد

 حکایت کنیم از تباری شگفت / که کوبید درهم ، حصاری شگفت

از آنها که پیمانه لا زدند / دل عاشقی را به دریا زدند

ببین خانقاه شهیدان عشق / صف عرفان غزل خوان عشق

چه جانانه چرخ جنون می زنند / دف عشق با دست خون می زنند

سر عارفان سرفشان دیدشان / که از خون دل خرقۀ بخشیدشان

به رقصی که بی پا و سر می کنند / چنین نغمۀ عشق سر می کنند

هلا منکر جان و جانان ما / بزن زخم انکار بر جان ما

اگر دشنه آذین کنی گرده مان / نبینی تو هرگز دل آزرده مان

بزن زخم این مرهم عاشق است / که بی زخم مردن غم عاشق است

بیار آتش کینه نمرودوار / خلیلیم ما را به آتش سپار

 که پروانه ، در خلسه ، طی طریق / با پایان برد با دو بال حریق

در این عرصه با یار بودن خوش است / به رسم شهیدان سرودن خوش است

بیا در خدا خویش را گم کنیم / به رسم شهیدان تکلم کنیم

مگو سوخت جان من از فرط عشق / خموشی است هان ، اولین شرط عشق

‏بیا اولین شرط را تن دهیم / بیا تن به از خود گذشتن دهیم

ببین لاله هایی که در باغ ماست / خموشند و فریادشان تا خداست

چو فریاد با حلق جان می کشند / تن از خاک تا لامکان می کشند

سزد عاشقان را در این روزگار / کوتی از ای گونه فریاد وار

بیا با گل لاله بیعت کنیم / که آلاله ها را حمایت کنیم

حمایت ز گلها ، گل افشاندن است / هم آواز با باغبان خواندن است

«حسن حسینی»

 

برای مطالعه «اشعار شهادت» لطفاً اینجا را کلیک کنید.