یادم آید جنگ و جبهه

باز آمد یاد یاران / یاد شیران، جان نثاران

آسمان پر ستاره / لاله های پاره پاره

یادم آید جنگ و جبهه / آن شب تاریک حمله

نوجوانی ساده بودم / تازه هفده ساله بودم

شاد و خرم چست و چابک / جان به کف بنهاده بودم

عشق میهن در سرم بود / جامه ی خاکی تنم بود

قدّ رعنا مثل یک سرو / تیز پنجه همچو یک ببر

می پریدم چون پرنده / همچو آهوی دونده

خصم دون در روبرویم / حفظ میهن آبرویم

یادم آید آن زمانه / دشمن آمد پشت خانه

در لب اروند، یاران / ماه بهمن بود و باران

نهر پر از آب و قایق / مملو از مردان عاشق

یاد مولا بود آن شب / به چه زیبا بود آن شب

زیر نخلستان خرما / لشکری آماده، شیدا

عده ای تنها به سجده / عده ای یک جا نشسته

چون ندا آمد که بر پا / جملگی گشته مهیّا

جنگ و غوغا بود آن شب / شور بر پا بود آن شب

رمز ما، فرمان حمله / نام زهرا بود آن شب

تا که یا زهرا شنیدم / یا علی گفتم پریدم

کول کردم کوله پشتم / اسلحه محکم به مُشتم

مثل یک درنده چالاک / پای کوبیدم سر خاک

دل زدم دریا چو یک بط / در نور دیدم لب شط

دامن تاریکی شام / سرخ شد از تیر رسّام

خیس آب این جامه و تن / بر سرم باران آهن

آب و دشمن در دو سویم / کل دنیا رو برویم

یادم آمد رزم حیدر / اَلاَمان ، اللهُ اکبر

با خدایم عهد بستم / خطّ دشمن را شکستم

من زدم در شب شبیخون / حمله بردم بر صفِ دون

چرتشان را پاره کردم / بعثیان بیچاره کردم

دشمن بی دین و ایمان / هر کجا گشته گریزان

شب چراغان از منور / لرزش تانک و نفربر

یک طرف برج کمین بود / یک طرف میدانِ مینِ بود

مثل شاهین پرنده / مثل طوفان وزنده

قلب رهبر شاد کردیم / فاو را آزاد کردیم

صبح شد خورشید هویدا / گشت آتش دشت و دریا

تانک و توپ و خمسه خمسه / میگ و میراژِ فرانسه

پاتک دشمن شروع شد / دشت و دریا زیر و رو شد

بر سر شیران ایران / ریخت ترکش همچو باران

در غروب آمد سیاهی / گازهای شیمیایی

دشمنِ ترسویِ نا اهل / پخش کرد اعصاب و خَردل

مرد و مردی زیر گِل شد / آسمان گویا خجل شد

دشت پَرپَر شد ز لاله / خاک شد قبر ستاره

گوشه ای دیدم، دلِ خاک / قد رعنا گشته صد چاک

رنگ و رویش ارغوانی / موج می زد از جوانی

چهره اش شد آسمانی / بر لبش راز نهانی

رفت، اما جاودان شد / سرور کلّ جهان شد

قهرمان شد / قهرمان شد

«شاعر ناشناس»  

 

برای مطالعه «اشعار شهادت» لطفاً اینجا را کلیک کنید.