مث مامانا شده
یادمه کلاس پنجم بودم که خواهرم فوت کرد. ۱۹ سالش بود، خیلی دوسش داشتم فقط همون یه خواهر رو داشتم که… گرچه خیلی یادش الان هم سخته ولی راضی هستیم به رضای خدا، بگذریم. بعد خواهرم من شدم دختر بزرگ خانواده که اینطوری انتظارها هم ازم بیشتر شد....
خانواده ی من یه خانواده ی مذهبی بودند و هستند. الان هم خیلی دوس دارن دختر حجاب کامل داشته باشه. یه دایی خیلی مذهبی دارم که نیمه ی دوم سال ۸۷ بود که بهم یه چادر مشکی گل گلی خرید و آورد که من این چادرو سر کنم، آخه من چادر خیلی دوس داشتم، همیشه چادر نمازمو سر می کردم، حتی بیرون، واسه همین دایی این چادرو آورد که من چادر مشکی سرم باشه.
فردای اون روز مامانم چادر و دوخت و منم سر کردم و رفتم مدرسه. همه ی دوستام که به قول امروزیا با کلاس و آپدیت بودن مسخرم کردن که اینو باش مث مامانا شده و فلان… منم اولش چون تازه هم خواهرمو از دست داده بودم گریه کردم و اومدم خونه که اگه خواهرم بود نمیذاشت مسخرم کنن و …
همین طوری که گریه می کردم، در همین حین مامانم رسید، گفت: «چیه حاجیه خانوم زهرا خانوم؟ چرا گریه می کنی؟». گفتم: «دیگه چادر سر نمی کنم، همه مسخرم می کنن». مامانم یه حرف خیلی خوبی زد که تا الان یک بار هم چادرمو زمین نذاشتم، چه در مسافرت چه در شهرم.
مامانم گفت: «زهراجان، تو خودتو ناراحت نکن اونا از حسودی دارن بهت می خندن، بذار اونا بخندن، تو با این کارت خدا رو می خندونی و کاری می کنی که خدا ازت راضی میشه، پس تو به خاطر مسخره کردن چند تا بچه می خوای خدا رو ناراحت کنی؟ ضمناً دختر گلم تا حالا دیدی به یه ماشین کهنه و قراضه چادر بکشن و ازش در برابر دست درازی بعضیا حفاظت کنن؟». منم گفتم: «نه، ندیدم».
آخه همسایمون یه ماشین قراضه داشت که مامان اونو مثال زد. بعدش مامان گفت: «پس بدون هر چیزی که با ارزش باشه، ازش در برابر آفت دیگران حفاظت می کنن، پس دخترم تو با ارزشی که چادر مشکیت مثل حفاظ ازت محافظت می کنه…».
و این حرف مامان برام یه تلنگری بود که باعث شد بیدار شمو به خودم بیام و خنده های دوستامو همکلاسیامو به دل نگیرمو تا الان چادر مشکیم سرم باشه.
«چادری ها»
برای مطالعه «حجاب» لطفاً اینجا را کلیک کنید.
