هیچ دلبستگی به این دنیا ندارم

پسرم ‏همیشه به من می گفت: «مادرجان، ان شاء الله شما را به کربلا می برم، شما را به مکه می برم». همیشه مرا تکریم می کرد. وقتی هم بزرگ شد و دوره ی راهنمایی را به پایان رساند، می گفت: «مادرجان، با این اوضاع جنگ، دیگر من هیچ علاقه ای به زنده ‏ماندن و زندگی ندارم. دوست دارم در راه اسلام قدم بردارم و از آن دفاع کنم و بجنگم و هیچ دلبستگی به این دنیا ندارم». عاقبت هم رفت و شهید شد و به آرزویش رسید...

‏وقتی سر قبر پسرم می روم، می گویم: «مادرجان آفرین بر تو، مرحبا پسرم، ‏راه ‏اسلام را در پیش گرفتی، راه ‏حق را پیشه خود نمودی و سرانجام به شهادت رسیدی. هزاران آفرین بر تو، ان شاء الله من هم خواهم آمد و نزد تو در بهشت خواهم ماند. تو برای من در بهشت مسکن و مأوایی مهیا خواهی کرد، آفرین بر تو پسرم».

‏‏معمولاً هر شب عید ماه مبارک رمضان (عید فطر)، نصرالله به خوابم می آید. خیلی زیاد به او فکر می کنم، می بینم که غذاهای مفصلی از برنج و مرغ و میوه های مختلف برایم تدارک دیده است و می گوید: «مادر عزیزم، بفرمایید  بخورید، نوش جان شما باشد».

گاهی هم می بینم که غذای خام آورده است و از من می خواهد که غذا را خودم طبخ کنم و بخورم. بعضی وقت ها نیز خربزه و گلابی برایم تکه تکه می کند و آن ها را به من تعارف می کند.

راوی: «مادر شهید نصرالله سبیعی»

 

برای مطالعه خاطرات «مادران شهدا» لطفاً اینجا را کلیک کنید.